A new start

Με το παλιό μου μπλογκ να έχει διαγραφεί, το πρώτο βήμα έγινε. Αν δεν το ανοίξω μέσα σε 3 μήνες, όπως φρόντισε να με ενημερώσει η google, θα διαγραφεί τελείως. Αρκεί να καταφέρω να μην επιστρέψω.


Αυτό που θέλω,που έχω ανάγκη, είναι μια αλλαγή. Μια νέα αρχή. Σε οποιονδήποτε τομέα. Με το να μην μπορώ να διαβάζω και να ξαναδιαβάζω τις αναρτήσεις μου, ίσως καταφέρω να τις ξεχάσω κιόλας. Μια απ'αυτές τις μέρες, θα πατήσω κι εκείνο το δεξί κλικ-διαγραφή που θα εξαφανίσει μπόλικες φωτογραφίες από τον υπολογιστή μου.


Δεν μπορείς να διαγράψεις το παρελθόν. Μπορείς όμως να το αφήσεις πίσω. Είναι παρελθόν. Ό,τι έγινε, έγινε, τέλος, το αφήνουμε πίσω.


Μήνες τώρα, η μαμά μου με πρήζει "να κόψω επιτέλους τη μαλλούρα." Η αλήθεια είναι πως το λατρεύω το μαλλί μου, έχω καταφέρει να το φτάσω μόλις λίγω κάτω απ'το στήθος, το πιο μακρύ που είχα ποτέ. Με κονταίνει όμως,έχει δίκιο. Το μαζεύω πίσω και αφήνω μπροστά μόνο τις μπροστινές τούφες,έτσι που να μου φτάνει λίγο πάνω απ'τον ώμο. Μου φαίνεται ΠΑΡΑ πολύ κοντό, αλλά...μ'αρέσει! Για λίγο, τουλάχιστον. Αλλά να το κόψω στ'αλήθεια; Φοβάμαι ότι θα το μετανιώσω σχεδόν αμέσως.Αν δεν μου αρέσει; Πόσο θα κάνει να ξαναμακρύνει; Από την άλλη... χρειάζομαι μια αλλαγή!


Μια απ'αυτές τις μέρες, σκοπεύω να μιλήσω σε μια πρώην φίλη. Έχουν μαζευτεί πολλά, και δεν ξέρω αν μπορώ να τα αντέξω. Ελπίζω,παρ'όλο που πέρασε τόσος πολύς καιρός, να με καταλάβει. Από αυτή τη συζήτηση, θα εξαρτηθεί αν το Σεπτέμβρη θα αλλάξω σχολείο. Νέο σχολείο, αλλαγή! Φοβάμαι όμως. Κανείς δεν εγγυάται ότι τα πράγματα εκεί θα είναι καλύτερα.


16 μέρες έμειναν για τις διακοπές. Ίσως πετύχω και τότε μια αλλαγή.


Φοβάμαι τις αλλαγές,να πάρει. Αλλά τις έχω τόσο πολύ ανάγκη. The point is, τι να αλλάξω; Τι μπορώ να αλλάξω;